birləşdirici — sif. İki, ya çox şeyi birbiri ilə birləşdirən, bağlayan, birləşdirmə vəzifəsini görən. Dəmiryol şəhərləri birləşdirici bir vasitədir. Birləşdirici maddə. Birləşdirici toxuma anat. – Qazıma qıfılları qazıma borularını bir birinə bağlayıb, qazıma… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hərf — ə. 1) səsin yazıda ifadə edilən şəkli; 2) səkilçi; 3) kəlmə, söz; 4) yazılı, yazılmış. Hərfi əsli ərəb qrammatikasında: kök hərf, əsli hərf; hərfi ətf ərəb qrammatikasında: ara söz, birləşdirici söz; hərfi mənqut nöqtəsi (nöqtələri) olan hərf;… … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hissi — sif. <ər.> Hiss orqanları, duyğu, qavrama vasitəsilə əmələ gələn, törəyən, hisslə dərk olunan. Hissi qavrayış. Hissi təəssürat. // Hissə, duyğuya aid olan. Mərkəzi, yaxud birləşdirici neyronlar . . oyanmanı, hissi neyronlardan hərəki… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
pastel — is. <fr.> 1. Boya, tabaşir və birləşdirici maddədən düzəldilən müxtəlif rəngli yumşaq qələmlər. 2. Bu qələmlərlə yaradılan sənət əsərləri … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qığırdaq — is. anat. Orqanizmin azca sərt, elastik birləşdirici toxumadan ibarət olan hissəsi və ya sümüklərin oynaqlarının üstünü örtən gəmircək, xımırtdək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qovuşdurucu — sif. Bitişdirici, birləşdirici. Süxurların xüsusi çəkisi onların danələrinin mineraloji tərkibindən, quruluşundan, qovuşdurucu maddəsindən və s. asılıdır. Quliyev … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
seroz — is. <lat.> Epitel qatı ilə örtülmüş birləşdirici toxuma … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sirroz — is. <yun.> Orqanın yeni birləşdirici toxuma əmələ gəlməsi nəticəsində böyüyüb bərkiməsi … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
skleroz — <yun. skleros – bərk> Bədənin müxtəlif orqanlarında bu və ya digər spesifik elementin azalması və onu birləşdirici sərt toxuma əvəz etməsi nəticəsində təzahür edən xəstəlik prosesi. Ürək sklerozu. Beyin damarları sklerozu … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sümüküstlüyü — is. anat. Sümüyü örtən birləşdirici toxumalardan ibarət nazik qişa … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
tana — is. 1. Sırğa. Qızıl tana. – Qızıl üzük, zər bilərzik; Qulağında tana gəlir. Aşıq Əli. 2. Texnikada: əsasən halqa və ya yarımhalqa şəklində müxtəlif birləşdirici detalların adı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
